бил поизпил

Речник на българския език

1. бил поизпил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил поизпил е производна форма на поизпия (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).