бил подърдорил

Речник на българския език

1. бил подърдорил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил подърдорил е производна форма на подърдоря (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).