бил обувал

Речник на българския език

1. бил обувал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил обувал е производна форма на обувам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).