бил обсебил

Речник на българския език

1. бил обсебил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил обсебил е производна форма на обсебя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).