бил набелил

Речник на българския език

1. бил набелил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил набелил е производна форма на набеля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).