бил е удостоявал

Речник на българския език

1. бил е удостоявал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е удостоявал е производна форма на удостоявам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).