бил е похабил

Речник на българския език

1. бил е похабил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е похабил е производна форма на похабя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).