бил е поутолил

Речник на българския език

1. бил е поутолил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е поутолил е производна форма на поутоля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).