бил е поусмирил

Речник на българския език

1. бил е поусмирил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е поусмирил е производна форма на поусмиря (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).