бил е поумърлушил

Речник на българския език

1. бил е поумърлушил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е поумърлушил е производна форма на поумърлуша (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).