бил е посъживил

Речник на българския език

1. бил е посъживил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е посъживил е производна форма на посъживя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).