бил е попритулял

Речник на българския език

1. бил е попритулял — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е попритулял е производна форма на попритулям (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).