бил е попил

Речник на българския език

1. бил е попил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е попил е производна форма на попия (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).