бил е поотбил

Речник на българския език

1. бил е поотбил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е поотбил е производна форма на поотбия (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).