бил е поопърлил

Речник на българския език

1. бил е поопърлил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е поопърлил е производна форма на поопърля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).