бил е пооплешивял

Речник на българския език

1. бил е пооплешивял — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е пооплешивял е производна форма на пооплешивея (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).