бил е пооживял

Речник на българския език

1. бил е пооживял — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е пооживял е производна форма на пооживея (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).