бил е понатъртил

Речник на българския език

1. бил е понатъртил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е понатъртил е производна форма на понатъртя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).