бил е понастигал

Речник на българския език

1. бил е понастигал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е понастигал е производна форма на понастигам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).