бил е полюшвал

Речник на българския език

1. бил е полюшвал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е полюшвал е производна форма на полюшвам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).