бил е поблазнял

Речник на българския език

1. бил е поблазнял — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е поблазнял е производна форма на поблазням (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).