бил е побил

Речник на българския език

1. бил е побил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е побил е производна форма на побия (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).