бил е охулил

Речник на българския език

1. бил е охулил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е охулил е производна форма на охуля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).