бил е отпътувал

Речник на българския език

1. бил е отпътувал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е отпътувал е производна форма на отпътувам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).