бил е осолил

Речник на българския език

1. бил е осолил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е осолил е производна форма на осоля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).