бил е облажил

Речник на българския език

1. бил е облажил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е облажил е производна форма на облажа (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).