бил е набил

Речник на българския език

1. бил е набил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е набил е производна форма на набия (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).