бил дъбил

Речник на българския език

1. бил дъбил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил дъбил е производна форма на дъбя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).