било уговорило

Речник на българския език

1. било уговорило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било уговорило е производна форма на уговоря (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).