било съм умозаключило

Речник на българския език

1. било съм умозаключило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм умозаключило е производна форма на умозаключа (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).