било съм самоубедило

Речник на българския език

1. било съм самоубедило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм самоубедило е производна форма на самоубедя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).