било съм саморазрушило

Речник на българския език

1. било съм саморазрушило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм саморазрушило е производна форма на саморазруша (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).