било съм самообявило

Речник на българския език

1. било съм самообявило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм самообявило е производна форма на самообявя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).