било съм самовъзбуждало

Речник на българския език

1. било съм самовъзбуждало — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм самовъзбуждало е производна форма на самовъзбуждам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).