било съм самовъзбудило

Речник на българския език

1. било съм самовъзбудило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм самовъзбудило е производна форма на самовъзбудя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).