било съм попритворило

Речник на българския език

1. било съм попритворило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм попритворило е производна форма на попритворя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).