било съм поолюляло

Речник на българския език

1. било съм поолюляло — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм поолюляло е производна форма на поолюлея (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).