било съм поококорило

Речник на българския език

1. било съм поококорило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм поококорило е производна форма на поококоря (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).