било съм понапоило

Речник на българския език

1. било съм понапоило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм понапоило е производна форма на понапоя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).