било съм понабило

Речник на българския език

1. било съм понабило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм понабило е производна форма на понабия (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).