било съм позачуло

Речник на българския език

1. било съм позачуло — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

било съм позачуло е производна форма на позачуя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).