било сполучило

Речник на българския език

1. било сполучило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било сполучило е производна форма на сполуча (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).