било сдвоило

Речник на българския език

1. било сдвоило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било сдвоило е производна форма на сдвоя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).