било самоубедило

Речник на българския език

1. било самоубедило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било самоубедило е производна форма на самоубедя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).