било самосглобило

Речник на българския език

1. било самосглобило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било самосглобило е производна форма на самосглобя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).