било саморазпадало

Речник на българския език

1. било саморазпадало — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било саморазпадало е производна форма на саморазпадам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).