било самопоканило

Речник на българския език

1. било самопоканило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било самопоканило е производна форма на самопоканя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).