било самообладало

Речник на българския език

1. било самообладало — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било самообладало е производна форма на самообладая (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).