било самообесило

Речник на българския език

1. било самообесило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било самообесило е производна форма на самообеся (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).