било самозадоволило

Речник на българския език

1. било самозадоволило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било самозадоволило е производна форма на самозадоволя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).